پریشان

   فرهنگ تمام   من از تقدیر نمی ترسم... من از امامه ی تدبیر می ترسم! من از آفتاب نمی ترسم... من از آفتابه ی احساس می ترسم! من از دشمن نمی ترسم... من از آن دشنه ی دشنام می ترسم! من از تقسیم نمی ترسم... من از قطر شکم در سهم می ترسم! من از مردن نمی ترسم... من از بیهودگی تا گور می ترسم !!!     سهیل.. لب تشنه مثل خورشید ...     پ ن : چرا باز احساس تنهایی می کنم!؟ خب «روح» من ... کجایی؟؟ پ ن : من همین الان رسیدم پای دماوند... اره خب، ... حق من بام دماوند ... کم است! پ ن : فرهنگ تمام... به زودی میشه فرتیپ و فرلشکر و فر ... فر .. و فر ... اما هواپیما از فرانسه خریداری میشه و جووونامون همچنان بیکار پریشان...

تجربه مطالعه یک کتاب   معجزه تذکر زبانی   اسم این کتاب اصن خوب نیست ... به نظرم اصلا جذاب نیست. بهتر بود اسمش رو می ذاشتن چگونه بهتر حرف بزنیم... چگونه جرفی بزنیم که به کسی بَر نخورد!! .. و از این مدلها ... خب هدف من از خوندن این کتاب بیش از هرچیزی دریافتن بهتر راههای بیان کردن موضوعی که میخای در موردش با کسی صحبت کنی. مثلا من میخام به یکی دوستام بگم اینقدر "منفی" نباش. خوندن این کتاب واقعن روشهای تازه ای رو جلوی چشمام گذاشت. اینکه هر کتاب .. جدای از اونکه جایزه جهانی برده باشه یا نه .. چندمین چاپش باشه ... و قطر و ابعادش چقدر باشه می تونه اگه درست مطالعه بشه .. پنجره پریشان...

 

 

حق من بام دماوند .. کم است !!

پریشان...

می آیم .. آری
خسته ام بسیار
با یک چمدان انبوه
از تلاشهای نا فرجام
کفشهایم دریده شده اند .. زیر دندانهای خیابانها
می ایم .. آری
هرچند آمدنم شبیه نماندن هاست


سهیل .. لب تشنه مثل خورشید ..


پ ن : با من حرف بزن!!

پریشان...

آری
بغضهای یواشکی گاهی والاتر ند
حتی از نماز
و چه زیباست نظم ارتش واژه های اشک
آری
"شعرهایم ، بغض های یواشکی من است"
وقتی بلند بلند به تاریخ ذهنم فکر می کنم

 

 

سهیل... لب تشنه مثل خورشید..

 

پ ن: کاش زندگی فقط عشق ورزیدن بود ... لازم نبود کار کنی ... لازم نبود حتی بخوری و بیاشامی ... و .. و ..

پ ن: دیشب خواب ستاره ای دیدم.. از آسمان آمد...

پریشان...

  اینسپژن INCEPTION (الهام) دیروز این فیلم رو توی شرایط خیلی بدی مجبور شدم نگاه کنم. من از این بازیگره نقش اولش زیاد خوشم نمیاد همین که تایتانیک رو هم بازی کرده. اما این فیلم سفارش شده بود. پسر خواهرم خیلی سفارش کرد و مجبورم کرد که این فیلم رو ببینم. شروع فیلم با یه صحنه خشن و با آهنگ زمینه ای شبیه به فیلمهای جنگ جهانی بود. بعد با پرش های پی در پی بیننده رو غافلگیر و مجذوب می کرد که چه خبره و چه خواهد شد... نویسنده در این فیلم تخیلی بسیار قوی داشته و من عاشق تخیل هایی هستم که اونقدر زیبا زده میشن که آدم دلش میخاد اون تخیل واقعی باشه .. حتی دلش میخاد باورش کنه که هست پریشان...

  دیشب این کتاب رو تموم کردم. کتاب چندان قطوری نبود. و سبک نوشتن "نمادین" و خاصی داشت. مثل یه رمان بود که حاوی پیامهای بسیار متنوعی بود! که مهمترینش باز بر میگرده به "خود" وجودی هر انسان. جمله های زیبا زیاد داشت که از همه قشنگترش برای من این بود: " بهترین روش برای آموختن، عمل کردن است" ... اینو خیلی دوس داشتم. و بازم جمله های زیبای دیگه ای مثل : "و خدا در روز ششم .. انسان را افرید... انسان را از جنس خودش آفرید تا خدایی کند" ... واااااااااااااای خیلی این حسو دوس دارم. حس جنس خدا بودن به انرژی مضاعف و فوق العاده ای رو توی وجودم بیدار می کنه. توی این کتاب "سانتیاگو" همون پریشان...